Miesiąc temu opublikowałam zapowiedź serii “Czy polski HR chyli się ku upadkowi?” dostępnej pod tagiem #whatiswrongwithhr.
Wiem jak bardzo lubicie statystyki i liczby. Spieszę je zatem Wam przybliżyć w dzisiejszym podsumowaniu.
Na zapowiedź cyklu zareagowaliście nad wyraz entuzjastycznie. Obiecałam, że nie będę prowadzić wykładu na temat tego, czym zajmuje się HR i jak wygląda dzień pracy przeciętnego pracownika tego działu. Zapewniłam, że mam zamiar zwrócić Waszą uwagę na problemy globalne i to, z czego wynikają różnice w percepcji tych samych zdarzeń przez różne strony procesu. Skłonić do większej empatii i wyrozumiałości wobec siebie.
Cykl można uznać za kontrowersyjny, ze względu na część pierwszą - uwydatnienie problemów, z którym mierzy się HR. Poruszałam rozbieżności w deklaracjach organizacji, a stanem faktycznym, który nie jest tak kolorowy jak szumne obietnice uśmiechniętych ludzi na stronach internetowych organizacji.
Jak zawsze kij ma dwa końce. Moje treści zebrały ogrom pozytywnych komentarzy, zarówno ze strony przedstawicieli zawodów HR-owych, którzy dziękowali za przybliżanie naszej rzeczywistości uczestnikom rynku pracy, jak i ze strony samych kandydatów i pracowników.
Z drugiej strony, to o czym pisałam było często mylone z moim prywatnym etosem pracy. Z tekstu “HR to nie customer service”, wyinterpretowano, że nie jestem skłonna do pomocy innym. Na podstawie tekstu “Dlaczego rekruterzy nie wracają z feedbackiem?”, podsumowano, że na pewno sama nie udzielam feedbacku i dlatego usprawiedliwiam rekruterów zderzających się z kulturą organizacji, która nie wspiera dobrych praktyk.
- Czy treści w zamierzeniu miały być kontrowersyjne? - A czy samo mówienie o tym, o czym się nie mówi nie jest w istocie kontrowersyjne?
Stay tuned for more!
………………..
🔔 Interesują Cię treści na temat rekrutacji i HR? Kliknij “zaobserwuj” na moim profilu LinkedIn i dodaj mnie do swojej sieci. Będzie mi również miło, gdy wyślesz mi wiadomość powitalną - na wszystkie odpisuję! ;)
